Opdracht in- en uitsluiten

In- en uitsluiten
in·slui·ten sloot -, h -gesloten 1 opsluiten 2 aan twee of meer zijden begrenzen 3 in zich bevatten
uit·slui·ten sloot -, h -gesloten 1 buitensluiten; weren: iem ~ van deelname 2 onmogelijk maken: het een sluit het ander uit; dat is uitgesloten kan of zal niet gebeuren

Elke dag maak je het mee, in en uit sluiten. Ik begin maar even te vertellen vanaf het moment dat ik me er bewust van werd dat in en uitsluiten elke dag gebeurd.

Die bewustwording kwam op het moment dat ik in mijn eentje in het vliegtuig naar Peru zat. Ik zou daar drie maanden alleen heen gaan, Spaans leren en vrijwilligerswerk doen. Opeens vroeg ik me af, of ik daar wel aansluiting zou vinden bij andere mensen. Wat nou als ik niemand tegen kom met dezelfde interesses en ideeën..? Nou.. aanpassen, daar ben ik in de loop van de tijd wel achter gekomen want je hebt immers toch de behoefte om met mensen te praten.

De eerste paar weken zat ik bij een Peruviaans gastgezin in huis. Vanaf de eerste dag probeerde ze me thuis te laten voelen. We konden elkaar niet verstaan in de eerste week, maar door non-verbale boodschappen gaven ze me een prettig gevoel. We deden samen spelletjes, aten samen en deden samen boodschappen. Ik werd helemaal bij de familie betrokken en ik kon me helemaal insluiten. Op de school waar ik Spaanse les kreeg zaten een hele hoop buitenlandse studenten, die na schooltijd samenkwamen in een ontmoetingsruimte. Ik heb me daarbij ingesloten door gesprekjes te voeren en interesse te tonen in de andere studenten. Er waren een hoop studenten uit Duitsland en als die samen waren praatten ze met elkaar Duits, dit gebeurde ook als ik erbij kwam zitten en daardoor werd ik voor mijn gevoel uitgesloten. Ik probeerde wel om in het Spaans of Engels met ze te praten maar toch vielen ze telkens terug in het Duits. De eerste week werd ik uitgenodigd door een paar studenten om mee te gaan paardrijden in de bergen, ik heb een gruwelijke hekel aan paardrijden maar ik had wel de behoefte om mensen te leren kennen en daardoor heb ik mezelf bij hun ingesloten. Doordat ik me bij hun had ingesloten werd mijn netwerk steeds groter, waardoor ik me later bij het paardrijdclubje heb uitgesloten om die interesses toch niet zo dicht bij mij lagen. Ik heb gemerkt dat als je netwerk steeds groter wordt je zelf mensen in en uit gaat sluiten op basis van interesses. Je hebt meer ‘keus’ uit wie je vrienden kunnen worden en die ga zelf ook selecteren. Als je niemand kent dan maakt het niet zoveel uit met wie je praat of dingen onderneemt, je probeert toch ergens aansluiting te vinden.

Na een aantal weken Spaanse les te hebben gehad, zou ik vrijwilligerswerk gaan doen aan de andere kant van het land. Ik begon mezelf al uit te sluiten bij het groepje waar ik altijd mee om ging. Dit deed ik door geen dingen meer te plannen, en al langzamerhand afscheid te gaan nemen. Maar ik geloof dat als je zo intensief met mensen samen geleefd hebt, je ze nooit helemaal kan uitsluiten ze zullen altijd ingesloten blijven. Na het afscheid begon er voor mij weer een nieuwe periode van insluiten, uitgesloten worden, een netwerk opbouwen, en andere mensen in en uitsluiten. Bij het gastgezin werd niet direct ingesloten. Ik kwam ’s nachts aan en werd met mijn backpack voor het desbetreffende adres afgezet. In Peru is het vaak onveilig en zijn de meeste straten ’s nachts afgezet met poorten. Ik stond dus voor een gesloten poort en de voordeur was ook nog niet in zicht. Ik werd dus letterlijk uitgesloten. Gelukkig had ik een telefoonnummer en kon ik ze per telefoon bereiken, maar de vrouw klonk nog niet echt vriendelijk maar wat wil je ook midden in de nacht. Eindelijk ging dat de poort open en kwam het huis ook in zicht. En eenmaal binnen werd me mijn bed gewezen en me verteld dat ze nu echt weer ging slapen. Ik werd niet meer uitgesloten, maar ook niet ingesloten. De volgende ochtend was mijn gastmoeder uitgeslapen en stond er een lekker ontbijtje klaar waarvoor ik werd uitgenodigd. Ze was heel vriendelijk en toonde interesse, doordat ik de taal nu beheerste kon ik mezelf ook beter insluiten. Ik werd die dag meteen op sleeptouw genomen en ze lieten me alles zien in de stad, ook gingen we op bezoek bij familie waar ik met open armen ontvangen werd. Dus ik werd goed ingesloten bij de familie. In het weeshuis waar ik vrijwilligerswerk ging doen werd ik ook meteen ingesloten, maar ik vond de manier waarop niet prettig. De eigenaar van het weeshuis had zoiets van.. He, een rijke Europeaan, daar moeten we van profiteren! Dat idee kreeg ik doordat ik op de dag dat ik me voorstelde, ze me meteen vertelde wat ze allemaal wel niet nodig hadden aan materiaal maar dat ze daar geen geld voor hadden. De weeskindjes vonden het moeilijk om mij in te sluiten, ze weten toch dat het maar voor eventjes is. Aandacht geven is dan het enigste wat je kunt doen, een band opbouwen gaat heel moeilijk. Er kwamen ook adoptieouders in het weeshuis een kind adopteren, ik noem het spijtig genoeg ‘uitzoeken’. De adoptieouders mochten zelf een kind uitzoeken en daardoor werden er heel veel kinderen uitgesloten. De mooiste en jongste kinderen werden het eerst uitgezocht, waardoor er kinderen met kleine mankementjes nooit geadopteerd worden, die komen op hun achttiende gewoon weer op straat te staan. Dit heeft me heel boos gemaakt maar je bent zo machteloos dat je er niks aan kunt doen. Ik ben daardoor wel de directie van het weeshuis gaan uitsluiten, maar waarschijnlijk konden zij er ook niks aan doen en is het beleid daar gewoon heel anders.

Ik heb in Peru ook regelmatig met straatkinderen te maken gehad. Ik probeerde ze in te sluiten terwijl zij jou gewoon uit sluiten. Ik had een hoop heuptasjes meegenomen om aan de kinderen te geven die op straat geld proberen te verdienen, kunnen ze mooi hun verdiende geld in doen dacht ik.

De kinderen waren ook helemaal enthousiast nadat ik ze verteld had waarvoor ze de heuptasjes konden gebruiken. Nadat ik ze had uitgedeeld zag ik de kinderen de reclame erop eraf krassen om de heuptasjes even later te gaan verkopen. Ik voelde me toen echt even uitgesloten en besodemieterd. Ik ging ook regelmatig de straat op om eten uit te delen aan de straatkinderen, daar waren ze wel heel blij mee en aten alles zelf op. Ik dacht dat de kinderen mij wilde insluiten, want na het eten wilde de kinderen me een knuffel geven om me te bedanken. Maar na zo’n knuffel waren mijn zakken leeg. De kinderen hadden me gewoon bestolen. Dus het insluiten van de straatkinderen is echt heel moeilijk.

Na mijn vrijwilligerswerk wilde ik nog wel langer blijven in Peru, ik had het zo naar mijn zin. Dus ik ben terug gegaan naar het eerste plaatsje waar ik was. Toen ik er aankwam werd ik meteen weer met open armen ontvangen. Door de studenten die er nog zaten, maar ook door buurtbewoners, en winkeliers. Het was net of ik thuis kwam, ik voelde me heel erg ingesloten. Dat gevoel kreeg ik doordat zelfs de buurtbewoners en winkeliers nog wisten wie ik was en me vroegen hoe ik het had gehad in het weeshuis. Ik kwam ook nog op school, omdat sommige vrienden nog steeds Spaanse les kregen. Ik merkte daar dat er weer nieuwe studenten waren gekomen, in de tijd dat ik weg was geweest. Er waren weer nieuwe groepen ontstaan, maar toch vond je bij elke groep aansluiting behalve bij de Duitsers dan. Er waren ook meer groepjes die het vervelend vonden dat je niet goed kon insluiten bij de Duitsers. Daar werd dan met de andere groepjes ook over gesproken waardoor de andere groepen de Duitsers eigenlijk ook gingen uitsluiten.

Ik heb ook als Au Pair in Amerika gewerkt. Dit was bij een Nederlands gezin, die ik al kende. Ik hoefde me dus niet meer in te sluiten. Wel moest ik zorgen dat ik niet uitgesloten werd, dus mijn werk gewoon goed doen. Omdat ik het gezin al kende wist ik ook welke normen en waarden hun belangrijk vonden dus dat maakte het wel makkelijker om niet uitgesloten te worden. We gingen ook regelmatig bij andere gezinnen op bezoek, dus ook daar moest ik elke keer moeite doen om ingesloten te worden. Er was één Amerikaans gezin, waarbij dat niet mogelijk was. Hun leefden echt volgens de Amerikaanse normen en waarden en Au Pair was in hun ogen niet meer dan een hulpje in huis. We hadden daar een verjaardag van één van de kinderen en daarna zouden we daar blijven eten. De tafel werd gedekt en ik wilde al bijna aanschuiven, toen ik erop gewezen werd dat ik in de keuken moest gaan zitten bij de kinderen. De ouders van ‘mijn’ kinderen vonden dit belachelijk en nodigde me uit aan tafel, maar de vrouw des huizes vond het echt niet kunnen dat een Au Pair bij de grote mensen ging zitten. Ik werd dus flink uitgesloten door de grote mensen en bij de kinderen ingesloten. Ik had ook geen zin meer om moeite te doen om me in te sluiten bij die mensen, na deze ervaring sluit ik me daar liever zelf al van uit.

Als je zo alleen op reis gaat heb je veel met in en uitsluiten te maken. In het dagelijks leven gaat het bijna altijd van zelf en staan we daar niet altijd bij stil. Als je alleen bent moet je gewoon moeite doen om in te sluiten. Ben je in je vertrouwde omgeving thuis dan ben je denk ik vooral bezig met uit sluiten. Want als je met je vriendinnen op stap bent, zul je niet gauw zomaar iemand insluiten. Je bakert je omgeving in de kroeg al gauw af door met zijn allen rond een tafel te gaan staan, met je rug naar de mensen toe. Je gaat dansen op de dansvloer met je vriendinnen in een kringetje en kletst met je vriendinnen. Onbewust sluit je daardoor al mensen uit, want je hebt niet echt een uitnodigende situatie voor derden.

Op dit moment ben ik op mijn werk ook veel bezig met in en uit sluiten. Ik werk er nog niet zo lang dus ik moet nog een heel netwerk opbouwen met verschillende doelgroepen. Je kan hierbij denken aan kinderen, ouders, buurtbewoners, gemeente, politie, vrijwilligers enzovoorts. Ik probeer me in de wijk in te sluiten door me gezicht vaak te laten zien en gesprekken met verschillende partijen aan te gaan. Bij sommige groepen is het makkelijker om in te sluiten dan andere groepen. Op scholen maak je makkelijk contact met een hoop kinderen, maar vrijwilligers in sluiten dat is een complexer verhaal. In sluiten heeft ook zijn tijd nodig, ik vind dat je beter veel tijd kan besteden aan insluiten zodat je een goede basis hebt dan snel insluiten en ook weer snel uitgesloten worden omdat je geen goede basis hebt.

Opdracht lofrede & hekeldicht

Lofrede Drugs
Lekker helemaal uit je plaat gaan onder het genot van een lijntje of pilletje, wie wil dat nou niet. Waarom op een feestje moe worden terwijl je op een pilletje nog dagen door kan gaan. Als je het gezellig hebt moet je het beste eruit halen en lekker lang doorgaan. Waarschijnlijk heb je intussen wel opgemerkt dat bijna iedereen wel eens drugs gebruikt. Een sigaretje, een drankje, een jointje, een pilletje om lekker te slapen of juist wakker te blijven.
Drugs zijn zo populair omdat er wel degelijk voordelen zitten aan het gebruik. Angst kun je verdoven, verveling kun je wegslikken (letterlijk) en als je de wereld eigenlijk niet meer zo leuk vindt kun je die voor een poosje ontvluchten. Je kunt je helder en alert voelen of creatief. Je kunt ook warme gevoelens krijgen voor de mensen om je heen, zoals een gevoel van verliefdheid en de behoefte om dit ook aan de ander te laten merken. Als de ander dan op Je wordt er high of stoned van, wat prettig is als je je sowieso al goed voelde.

Even de voordelen per drug op een rijtje:

Cannabis
Je kunt muziek op een speciale manier luisteren en je wordt er vaak wat filosofischer van. Je kunt het gezellig met z'n allen doen. Een joint aan iemand aanbieden wordt meestal sympathiek opgevat.

Cocaïne
Het effect op het moment dat je het gebruikt en het feit dat je er geen kater aan overhoudt. Als je dit in gezelschap gebruikt kom je ongeveer op dezelfde golflengte en daardoor komt vraag en aanbod uitstekend bij elkaar.

XTC
Iedereen is lief. Iedereen is aardig. Iedereen is mooi. Je voelt je goed, op je gemak, relaxed en helder. Je kan een lulkick krijgen, voelt je vaak vergevingsgezind en zegt makkelijk wat je denkt. Het heeft een 'entactogene' werking: ervaringen worden intenser en remmingen verdwijnen. Je danst lekker (door) en houdt van iedereen. Niks is erg, zelfs een rondje lopen is de meest verfrissende en leukste belevenis aller tijden.

Paddo’s
Je kunt een heel erge lachkick krijgen. Verder trip je. Dat betekent dat dingen raar bewegen, er anders uit zien of zich anders gedragen. Het is even een hele rare wereld waar je in leeft. Het versterkt gevoelens, dus je kunt je super voelen.

Energiepillen
Je hebt inderdaad wat meer energie. Dansen gaat wat langer. Ook die kriebels zijn prettig. En de vrolijke gemoedstoestand doet elk feestje opfleuren.

Dus ja waarom ook niet?
Bron: www.netdokter.nl


Hekeldicht Rookverbod
Mmm.. roken is lekker en gezellig! De sigaret is mijn beste vriend, verveel ik me dan staat een lekker sigaretje altijd voor me klaar. Neem nou in de kroeg, wat is er nou lekkerder dan een lekker glaasje moezel en een sigaretje erbij. Nu met het rookverbod, blijven we toch allemaal roken ook al staan we in de kou. Kom je in de kroeg dan stinkt het er naar alcohol en vieze luchtjes van mensen zoals zweet. Toen er nog gerookt werd in de kroeg had je daar geen last van want de tabakdeeltjes absorbeerde de vieze zweetlucht. Je kleren en haren roken dan wel naar rook, maar ja je kleren moeten toch in het wasmachine en douchen doet een gemiddeld mens ook elke dag. Voor het personeel hebben ze het niet hoeven doen, want een astma patiënt solliciteert nou eenmaal niet in een kroeg. Waarom een rookverbod terwijl rokers juist een hoop bijdragen.
Wat dacht je ervan dat roken een hoop bijdraagt aan de Nederlandse samenleving. Een groot deel van de sigarettenverkoop gaat naar onze belastingdienst toe, die echt niet zonder onze centjes kan. Als alle mensen eens een maand geen sigaretten zouden kopen, dan ligt Nederland op zijn kop.
Waarom ziet niemand toch de voordelen van roken in? Er is een heel groot aantal onderzoeken over roken geweest en in hoeverre het slecht is voor je gezondheid. Iedereen ziet alleen de negatieve kanten van dat onderzoek. Dat je van roken kanker krijgt etc. maar er kleven ook voordelen aan. Nicotine verslaving zorgt voor een stoot dopamine en adrenaline in het bloed. Hierdoor kunnen mensen meer hebben. Wat ook uit het onderzoek bleek was dat als je langzaam rookt met diepe halen je lichaam een andere reactie geeft dan als je snel rookt met korte snelle hijsen. Als je langzaam rookt wordt je relaxed door een grote hoeveelheid dopamine in je hersenen als je snel rookt wordt je wakker door een grotere hoeveelheid adrenaline die in je bloed wordt geïnjecteerd. In feite kun je dus zelf kiezen hoe je gaat voelen. Zo bleek ook dat als mensen rookten voor een speech ze veel alerter overkwamen.
Roken is ook een sociale aangelegenheid, die ervoor zorgt dat mensen meer sociale controle hebben. Zo bleek dat er weinig moordenaars zijn die roken en seriemoordenaars die roken komen al helemaal weinig voor. Bovendien bleek ook uit die onderzoeken dat roken voor je 25ste gemiddeld maar weinig effect had op je longcellen doordat ze in je slaap veel beschadigingen ongedaan maakten. Dus ik vind dat als je geen atleet bent en gewoon van je leven wil genieten. rook dan en als je kanker krijgt dan kun je tenminste met een trots gevoel zeggen, ik was roker en ik heb kunnen genieten van mijn leven.
Bron: www.lekkerroken.nl

Opdracht objectief artikel

Naam studenten: Rik Nijssen 2111989, Renee Lentjes 2128871
Naam vak: Praktijkgericht onderzoek
Naam docent: Judith Arts
Datum: 14 oktober ’08

Meidengeheimen!

Afgelopen woensdag 24 september heeft er in Stafgebouw Meerhoven in Eindhoven een meidenactiviteit plaatsgevonden. Deze activiteit hield in dat de meiden sieraden gingen maken. Er worden wekelijks activiteiten aangeboden in het Stafgebouw voor meiden. Wij waren er ook bij omdat we wilden bekijken of meiden in de leeftijd 10-12 jaar in groepsverband indirect negatief over elkaar praten in elkaars bijzijn. We wilden ook weten of de meiden ook direct positief over elkaar praten en waar meiden het dan over hebben. We hebben participerend geobserveerd, door zelf deel te nemen aan de activiteit. Onze observatie was verhuld.

Voor aanvang van de meiden waren wij al aanwezig. Twee meisjes kwamen als eerste binnen en gingen zitten kletsen over hun schooldag. Er kwamen nog twee meisjes binnengelopen, en de meisjes die al binnen waren zeiden tegen elkaar: “moet je haar tas eens zien, echt zo’n goedkope” Vanuit de meisjes die binnenkwamen kwam geen reactie.
Drie meisje zitten met elkaar de kletsen over jongens. Dan komt er een meisje binnen waarna de meiden tegen elkaar zeggen: ‘dat is zijn zusje!’ Het meisje hoort dit en komt naar de meiden toe en zegt: ‘hadden jullie het over mij’ De meiden reageren ontkennend en gaan smiespelend door met hun gesprek. Het meisje waarover het ging heeft geen aandacht meer voor de meiden.
Een drietal meiden praatten over een meisje die volgens hun bevindingen regelmatig te laat komt, wanneer het betreffende meisje binnenkomt zeiden ze tegen elkaar: ‘zie je wel’ Het meisje kijkt naar het drietal en knikt een keer.
Twee meiden hebben het over de laarzen van een meisje die twee stoelen verderop zit. Ze zeggen tegen elkaar: ‘ moet je zien, die zijn echt al versleten, zoiets trek je toch niet aan’ Het meisje met de laarzen hoort dit en reageert door te zeggen dat ze aan het sparen is voor Uggs, maar dat ze haar kledinggeld nog niet heeft gekregen van haar moeder. De twee meiden reageren daar positief op: ‘ wat gaaf dat jij al kledinggeld krijgt, dat krijg ik pas als ik 14 ben’
De meiden zijn bezig met het maken van sieraden. Er worden complimenten gemaakt op elkaars werk, maar er wordt ook feedback gegeven op het werk. Een meisje is niet tevreden met haar werkstuk. Dit uit ze door te zeggen dat ze het lelijk vind, en haar werk neer te gooien. Andere meisje springen erop in door tegen haar te zeggen dat ze het wel heel mooi vinden. Verder waren er op opmerkingen zoals: ‘die van haar is echt vet geworden, hoe dat ze dat toch’ en ‘pff, die ketting ziet er echt niet uit die zou ons oma nog niet omdoen’

Na de activiteit moest er ook nog opgeruimd worden. Tijdens het opruimen kwamen er opmerkingen vanuit twee meisjes. Zij zeiden tegen andere meisjes: ‘ ruimen jullie dat maar op, die zooi is van jullie’ Deze meisjes ruimden de rommel op zonder reactie. Deze meisje zeiden wel tegen elkaar: ‘wat zijn hun toch bazig, echt stom’ Dit zeiden ze zo zacht zodat de andere meisjes het niet konden horen.

Volgens de begeleiding hebben de meiden zich niet anders gedragen dan dat zij normaal doen tijdens de meidenactiviteit waardoor onze observatie goed uit te voeren was.

De meiden praten indirect negatief over elkaar in elkaars bijzijn. De meiden hebben het tijdens gesprekjes over school, kleding, gedrag en jongens. Ook praten de meiden direct positief over elkaar. Als er positief over elkaar wordt gepraat in elkaars bijzijn dan gaat het over kleding en gedrag.